relaties zijn echt een zeer complex probleem.Omdat bij hen zijn heel vaak moeilijk is, dus zelfs wijzelf begrijpen niet waarom het zo is. Sommigen kunnen spreken, anderen kunnen niet spreken. En vooral, bijvoorbeeld, de ouders van sommige jonge kinderen, toen 2 mensen met elkaar uit elkaar gingen, plotseling begonnen ze slecht te ruziën, ze begonnen tegen elkaar te schreeuwen, ze waren vreselijk ongemakkelijk met elkaar, niet zoals toen ze samenwoonden, plotseling waren ze gefrustreerd, ongemakkelijk, en het ontvouwde zich allemaal in de psychologische en fysieke aspecten van de persoon. En het belangrijkste, het wordt overgedragen aan al die kinderen, maar helaas is het gewoon.
het is natuurlijk, want we kunnen er niets aan doen. En helaas is het zo. Misschien kan 1 persoon iemand voor de gek houden, en een andere 1 persoon bijt niet, dus het gebeurt zelden dat ze echt met elkaar opschieten wanneer 2 mensen uit elkaar gaan. En hij probeert vuil naar anderen te gooien, en het wordt erger, en nu, met kleine kinderen erbij betrokken, is het zo uitdagend en je moet ermee omgaan, ook al is het heel moeilijk, je moet het accepteren. Dus je probeert altijd echt te functioneren, vergeet de dingen om je heen, de slechte dingen die mensen je hebben aangedaan, en richt je echt op die kinderen.
Het is ideaal, zodat het gewoon beter wordt, omdat zelfs de persoon zelf niet weet hoe het moet, omdat het echt zo moeilijk is. Het is heel moeilijk, en wat we ook doen, we kunnen niet vergeven en we kunnen niet vergeven. Dus onze kinderen kunnen het echt hun hele leven nemen tot ze gewoon oud zijn, en ze zijn gewoon van die oudergevechten, dus je moet jezelf echt een beetje meer tolereren, anderen meer ontmoeten en op de een of andere manier geen ruzie maken, ook al is het echt heel moeilijk. Als u vragen heeft, neem dan gerust contact met ons op.
